Stary dziad

 W czarną jak smoła noc bezszelestny płynie wiatr,
Symetryczne dźwięki kłaniają się u stóp.
Wysoko w chmurach mieszka stary dziad, z siwa brodą sięgającą nóg, 
w kubraczku przeżartym starością spogląda na świat, w dłoni trzyma magiczny kwiat który swym pyłkiem wyleczy smutek w Was. 
Gdy spojrzysz w jego oczy zmęczone ujrzysz historię smutną jak łza matki ubolewającej nad zmarłym dzieciątkiem.
 Uważaj bo gdy w duszy zły owoc zasiany masz, stary dziad w złość wpadnie i spojrzeniem skróci Twe istnienie.
 Strzeż się, na baczność w południe stój bo przyjdzie i odnajdzie zasiany gnój.